Co po maturze?

Wielu młodych ludzi nie ma pomysłu na siebie lub nie bardzo wiedzą, czy ich pomysł jest realny. Co wtedy? Najlepiej skonsultować się z doradcą edukacyjnym. Kimś takim jest Agnieszka Żywczyńska, pracująca w Edun.pl jako psycholog edukacyjny.

Redakcja: Młodzi ludzie, stojący przed wyborem zawodowej ścieżki mają nieraz wiele dylematów. Jak pomóc mogą im rodzice?

A.Ż: Mamy wtedy kilka możliwości. Myślę, że najważniejsza jest szczera i uczciwa rozmowa z dzieckiem, tylko nie z pozycji rodzica, a partnera, doradcy, przyjaciela. Spytajmy, jak wyobraża sobie siebie za kilka, kilkanaście lat, na czym najmocniej mu zależy, o jakich studiach czy uczelniach/ szkołach myśli. To rodzice najczęściej są ludźmi, na których ocenie młodym osobom zależy. Nie bójmy się dzielić swoimi refleksjami o nich… właśnie z nimi. Delikatnie zwracajmy uwagę swoim pociechom zarówno na ich mocne strony, jak i wady. Czasem jednak sytuacja nie jest jasna. Często mam do czynienia z nastolatkami, którzy w liceum są “dobrzy ze wszystkiego”, ale nie wiedzą, co robić ze sobą dalej.

Redakcja: Co mogą zrobić tacy zagubieni nastolatkowie?

A.Ż.: Konsultacje, które prowadzę wspólnie z EDUN Korepetycje, są między innymi dla nich, aby wspomóc im zdefiniować swoje cele i preferencje. I ich rodziców, by byli spokojniejsi o losy swoich dzieci. Ważną ich częścią jest przeprowadzenie testów diagnozujących umiejętności, kompetencje oraz predyspozycje charakterystyczne dla danej osoby. To podstawa, biorąc pod uwagę, że efektem finałowym powinna być konkretna, poszerzona wiedza o nastolatku; swoich mocnych i słabszych stronach, umiejętnościach i kompetencjach. Młodzi ludzie często nie pamiętają o tym, jak ważną w naszym życiu rolę pełnią doradcy, autorytety które spotkamy po drodze w życiu. Niestety świat internetu, który odgrywa ważną role w dzisiejszej rzeczywistości, bardzo często dodatkowo powoduje jeszcze dodatkowe trudności - zniekształca obraz wielu faktów, a nierealne wyobrażenia, chęć równania do nich, mogą w późniejszym czasie prowadzić do zaniżonej samooceny, niedowartościowania, problemów z motywacją czy niedocenianiem samego siebie i swoich możliwości. To ważne, aby w takich momentach był ktoś kto pozwoli nam oddzielić to co realne i możliwe od tego co nierzeczywiste i zbyt trudne do osiągnięcia. Pytania, na które odpowiadają osoby, które do mnie przychodzą, nie są przypadkowe. Testy, o których mówimy są wynikiem pracy sztabu psychologów. Są przebadane na dużej ilości osób i diagnostyczne. I przede wszystkim wymagają konsultacji, nie powinny być pozostawione samym sobie.

Redakcja: Czy takie testy pozwalają otrzymać gotowy przepis na życie?

A.Ż.: Nie, nie rozdaję gotowych przepisów na życie. Skupiam się na predyspozycjach i zdolnościach. Przykład: po testach widzę, że matematyka to, delikatnie mówiąc, nie jest najmocniejsza strona mojego rozmówcy. Wspólnie więc przyglądamy się takiej puli zajęć i zawodów, w których nie jest wymagana lub zbyt potrzebna. W sytuacjach tego typu nie ma “jedynej poprawnej odpowiedzi” w stylu “bądź inżynierem, to jedyna ścieżka”. Nie dostaniemy ich idąc do psychologa ;ub doradcy zawodowego. W rozmowie ze wspomnianymi specjalistami usłyszymy o alternatywach, ścieżkach, możliwościach. Usłyszymy też o konsekwencjach wybrania każdej z nich.

Redakcja: A jeśli ktoś ma marzenia nie pokrywające się z jego umiejętnościami i talentami?

A.Ż.: Przede wszystkim - nie rezygnujemy z marzeń, nawet jak się wydają nieosiągalne. Testy to nie ostateczne wyrocznie. Musimy pamiętać, że przyszłość, którą wybierzemy, zależy od nas i włożonej przez nas pracy. Ktoś, kto nie ma głowy do matematyki, ale jest bardzo pracowity i sumienny - odniesie z pewnością sukces. Jeśli nie w architekturze, to w innym, podobnym zawodzie. Poza tym w wyborze studiów i kierunku kariery zawodowej nie chodzi tylko o umiejętności, ale także o zainteresowania i nasze sympatie.

Redakcja: Dziękujemy za rozmowę.